Meraklıları, bülbülü açık havada dinlemeyi severler. Geceleyin, sabaha karşı, korulara, bağlara, bahçelere bülbül sesi dinlemeye gelirler. Şafak vakti bülbül sesi dinlemek kadar güzel bir şey olamaz. bülbül, eşini çağırırken başka, korkunca başka, hiddetlenince de büsbütün başka biçimde öter. Kimi vakit, ötüşü hafiften başlar git gide yükselir, sonra yine yine ahenk içerisinde azalarak, kaybolur. Ötüş aralarındaki kısa sessizlikler, bu güzel ezgilerin büyüsünü daha da artırır.
Yaşlı, erkek bülbüllerin ötüşü, gençlerinkinden daha güzel ve nağmelidir. Genç bülbüller, ötmeyi yaşlı erkek bülbüllerden öğrenirler. Kimi yerlerdeki bülbüller daha da güzel öterler. Söylendiğine göre, bu, o dolaylardaki yaşlı bülbüllerin ustalığından ileri gelir. Bunlar, genç yavrulara örnek olarak, onlara da güzel ötmeyi öğretirler.
Bülbülün, sesindeki özellik örneğin, kanaryanın madeni sesinde yoktur. Bülbül sesi, hüzünlü ve içlidir, doğaldır. Bu özellikleri bakımından erkek karatavukların sesine çok benzer. Meraklıları, bülbüllerin gözlerine mil çekerek bunları kafes hayatına alıştırmaya çalışmışlardır. Ancak, özgürlük aşığı olan bu garip kuş, gözüne milde çekilse, tutsaklığa dayanmayarak, ölmüştür.
Bülbüller açıklığı, kırsalı severler. Kimi vakit köşk bahçelerine, mahalle içlerindeki ağaçlıklı yerlere kadar sokulurlar. Seslerini dinlemeye gelene insanlardan pek korkmazlar. Palaz, halindeki kanaryaları, bülbül ötüşünü kapsınlar diye sık sık bülbüllerin öttüğü yerlere götürürler ya da kasete aldıkları bülbül sesini yeni doğmuş kanaryalara sabah ve akşam sürekli dinletirler.
Bülbülün bir çok türleri vardır. Başlıcaları şunlardır: Nar bülbülü, ya da Arap bülbülü, , Nil bülbülü, Kızıl gerdan , tepeli bülbül, akkulaklı bülbül, sarı bülbül, çalı bülbülü, ancak bu kuşa ötleğen kuşu da denir.