Buhar makinesinin ilk İngiliz taşıtlarına uygulanması büyük milletlerin çoğu paylaşamazlar. Ancak, muhakkak olan bir şey varsa o da, Fransız fizik bilgini deniz Papen (1647 – 1714) ile, Joufrey d’abbans’ın (1751 – 1832) buhar makinesini gemilere ilk uygulamayı düşünenler olduğudur. hatta, Papin, 1707 yılında Almanya’da, buhar makinesi gücüyle dönen, dört çarkla işleyen bir de gemi hazırlanmıştı.Ancak, Moundenli gemiciler, işlerinin ellerinden gitmesi kaygısıyla, bu gemiyi parçalayıp kullanılmaz hale getirdikleri için, Papin’in düşündüğü yenilik sonuçsuz kaldı.
Bu konu da ilk olumlu sonucu alan John Finch (1743 – 1798) oldu. Amerikalı John Finch 1788 yılında, küçük bir teknenin arkasına bir çark koydu; bunu buhar gücüyle döndürmeye çalıştı. Finch, 1796’da da, başka bir tekne üzerinde çalışmalar yaptı; ilk denemeler üzerinde almış olduğu sonuçları geliştirdi. En sonunda da, buharla işleyen bir gemiyi su üzerinde yürütmeyi başardı. Böylece, buharlı gemiler için yeni bir adım atılmış oldu.
Ancak, sürekli işleyebilen bir buharlı gemiyi yapan, William Symmington adında bir İskoçyalı’dır. Symmington’un getirdiği yenilik, çarkı geminin arka kısmından kaldırıp, iki yanına monte etmek olmuştu. Bu yandan çarklı «Charlotte Dundas» adındaki gemi yapılmıştı. Böylece, gemilerde artık buhar gücünden yararlanılabileceği ortaya konmuş oluyordu.
Sürekli olarak çalıştırılabilen başka bir gemi de, 1812 yılında Henry Bell’in (1767 – 1840) İskoçya’da Clyde’de yapılmış olduğu «Comet»tir. Bu tekne 12,50 metre uzunluktaydı, iki yanındaki çarklarla hareket ediyordu, oldukça uzun yol alabiliyordu. Bu tip gemiler zamanla o kadar tutuldu ki, 1840 yılında, yalnız İngiltere’de bile böyle 1325 gemi işliyordu.