Bitkilerde özellikle karada yaşayanları, çeşitli maddeleri, bir bölmeden, genel olarak, köklerden emerler. Vücutlarının başka bir bölgesinde (yapraklarda) besin meydana getiriler. Bu besinden bir kısmını üçüncü bölge de depo eder, bir dördüncü bölgede (gövde ve kök uçlarında) büyüme ve çoğalma için kullanırlar. Şu halde ham madde, su ve besin maddelerini sürekli olarak bir bölgenden diğerine taşınması gerekmektedir.. Bu olaya”translokasyon” denir.
Bunu sağlayabilmek için bitkilerin her tarafında dokular (iletim boruları) vardır. İletim sistemi denilen bu dokular genç bir bitkide genel olarak uzunluğuna yan yana dizilmiş boru demetleri halinde sıralanmıştır. Bitki yaşandıkça bu demetlere yenileri katılarak bazen birleşirler ve bu suretle dolaşım sistemi aralıksız tam bir bölge teşkil etmiş olur. İletim sisteminde başlıca iki tip doku vardır. Bunlardan biri daha çok su ve tozları taşıyan odun (ksilem), öbürü bitkiler tarafından yapılmış olan besin maddelerini taşıyan floem. her iki tipinde yapısı boru şeklindedir.